بر بادر فته

ضمن ارزش گذاری بر کتب دینی و اخلاقی خصوصا نوشته های شهید محراب، آیت الله دستغیب که همیشه تلنگری بر نفس سرکش بوده، با اجازه میخواستم اینجا از یک رمان صحبت کنم. رمان زیاد خوندم اما هیچ کدوم مثل اثر قوی و جاودان و ماندگار مارگارت میچل یعنی  کتاب بربادرفته، برام تاثیر گذار نبوده. اگه مسخره ام نمیکنین باید بگم که این کتاب رو چند بار خوندم.

«مارگارت میچل» نویسنده آمریکایى رمان مشهور «بربادرفته» است، که شاید آن را بتوان پرخواننده ترین رمان تاریخ ادبیات داستانى جهان نامید. «میچل»  به صورت حرفه اى به شغل روزنامه نگارى مشغول بوده و با نام مستعار «پگى» مقالات، مصاحبه ها و نقدهاى ادبى خود را در نشریه آتلانتا به نام «ژورنال» به چاپ مى رساند. عمر روزنامه نگارى او 4 سال بیش طول نکشید چرا که پس از آسیب دیدگى قوزک پایش براى مدتى طولانى از فضاى مطبوعاتى به دور ماند که در نهایت به ترک کامل آن انجامید. همان سال نوشتن رمان «بربادرفته» را آغاز کرد و سه سال بعد در حالى نگارش این رمان به پایان رسید که حجمى بالغ بر یک هزار صفحه داشت.
شاید یکی از دلایل جاودانه شدن این اثر شخصیت پردازی قوی آن است. در میان آدم‌های داستان، هیچ شخصیت صددرصد سیاه یا سفید، پیدا نمی‌کنید. همگی انسان‌هایی هستند مثل خود ما، خاکستری. بنابراین همزاد پنداری خواننده با شخصیت‌های داستان بسیار قوی نمود پیدا می‌کند. این نکته در مورد شخصیت اصلی قصه به گونه‌ای هنرمندانه و با ظرافتی صد چندان رعایت شده است.
انگار اسکارلت همان کودک درون هر کدام از ماست که هنوز بالغ نشده و همانطور که خود در کابوس‌های مداوم شبانه‌اش می‌بیند، در حال دویدن در کوچه‌ای ترسناک و مه گرفته است. اسکارلت به سمت پناهگاهی می‌دود که تا آخر داستان، نمی‌فهمد همان همسرش  بوده است، مامنی که بارها پناهش داده ولی او با حماقت از کنارش گذشته است.
در جهت جنبه های منفی داستان که به آن پرداخته شده می توان از موجه جلوه دادن برده داری تحت عنوان حمایت از سیاهان ، و مطلب دیگر توجیه جنایات کوکلس کلان ها در آن زمان نام برد.
البته از این کتاب یک فیلم هم با همین نام ساخته شده که به نظر من به هیچ عنوان به خوبی کتابش نیست.
اگه نخوندین توصیه میکنم که بخونین ... حتما..